Osmo svetsko čudo, kako su evropski istraživači svojevremeno nazivali ostrvo Nan Madol nadomak Ponpeja u Mikroneziji, prepuno je velikih drevnih građevina, ali je potpuno nenaseljeno.
Ovo daleko ostrvo mnogi su poredili sa Atlantidom, koja je po legendi, potonula u more.
Arheolog dr Patrik Hant kaže da je i sam zbunjen prirodom ovog ostrva, koje se sastoji iz 97 djelova izdeljenih uskim kanalima vode.
“Zašto bi neko izgradio grad usred okeana, tako daleko od bilo koje druge poznate civilizacije?”, rekao je on za “Miror”.
Dr Karen Belindžer kaže da neke od najstarijih građevina na ostrvu potiču iz 2. veka.
“Ovo mesto sa vode deluje impresivnije nego iz vazduha. Na njemu ima zidova koji su dugi sedam, a široki pet metara”, kaže ona.
Istraživači objašnjavaju da stanovništvo Ponpeja odbija da posećuje “grad duhova”, jer veruje da je uklet. Iako se neki povremeno osmijele da odvedu turiste do “pacifičke Atlantide”, vraćaju se uvijek pre mraka, jer se plaše duhova predaka.
Snimak ovog drevnog grada prikazuje Nan Madol iz vazduha i na njemu se jasno vidi 12 zidova i kanali koji su štitili grad od plime.
Naučnici smatraju da je grad bio centar političke moći kraljevstva Sadelur, sve do 1628.
Za izgradnju ovog arhitektonskog čuda bilo je potrebno barem nekoliko vekova, budući da na Nan Madolu ima barem 750.000 tona blokova od crnog kamena.
Grad je otkriven daleke 1928. i inspirisao je H. P. Lavkrafta da osmislii grad R’ljeh iz njegove priče “Zov Ktulua”.
